Een persoonlijk sfeerverslag van het eerste lustrum van Onderwijs.pro, door onze razende reporter (en collega) Kirsten Bieleveld
In het Centraal Museum – gevestigd in hartje Utrecht, wat mij betreft het eerste winstpunt van de dag – vierde Onderwijs.pro op 16 juni 2022 haar eerste lustrum. De uitnodiging beloofde me dat ik van en met andere professionals ging leren van inspirerende voorbeelden. Daarbij hoefde ik niet te verwachten dat ik onderuitgezakt met een kop koffie naar praatjes kon gaan luisteren. Nee, de ‘slimme doeners’ van Onderwijs.pro zouden zorgen voor een actieve dag, waarbij we ook praktisch aan de slag zouden gaan.
Nieuwsgierig liep ik op 16 juni de tuinzaal van het Centraal Museum in, waar ik bij binnenkomst een goodiebag kreeg met daarin onder andere pennen van Onderwijs.pro en een boek over onderwijs. Voor mij als fervent pennenscharrelaar en lezer was dit een schot in de roos. Gewapend met mijn tasje, een kop koffie en een macaron liep ik vervolgens door naar de zonovergoten, versierde museumtuin. “De dag begint in ieder geval goed…” hoorde ik mezelf tegen niemand in het bijzonder zeggen, om vervolgens mijn tanden in de zeer smakelijke macaron te zetten.
Even later werden we naar binnen geroepen. Nadat iedereen een plekje had gevonden én stil was geworden – wat even duurde, aangezien we met allemaal onderwijsmensen waren – opende directeur Winifred het lustrum. Eigenaren en oprichters Paul en Chhetri werden daarbij terecht in het zonnetje gezet, maar mochten omwille van het halen van de dagplanning geen speech geven. Om die grap van Winifred werd hard gelachen. Blijkbaar zat de zaal vol mensen die Paul en Chhetri al langer dan vandaag kenden.
De vaart werd erin gehouden en het was de beurt aan de gastsprekers: onderwijsprofessionals uit het beroepsonderwijs die kwamen vertellen over een inspirerende onderwijsvernieuwing uit hun eigen praktijk. De sprekers hadden gelikte presentaties voorbereid, waarmee ze binnen 20 minuten hun verhaal uit de doeken deden. Iedereen bleef binnen de tijd: een unicum, als je het mij vraagt!
Leuk extraatje was dat het hele lustrum visueel werd samengevat door zakelijk tekenaar Maike, die daarnaast ook ‘gewoon’ één van de collega’s van Onderwijs.pro is. Over een slimme doener gesproken…
Na weer een kort macaron-intermezzo, inclusief mogelijkheid om de onderwijsboeken uit de goodiebag te ruilen, was het tijd om praktisch aan de slag te gaan. In drie groepen gingen we uiteen om met de gastsprekers door te praten over de do’s en don’ts van hun onderwijsvernieuwingen (Nederlandse vertaling, die iets minder lekker bekt: wat werkte en wat werkte niet?). Omdat autonomie voor ons onderwijsmensen belangrijk is, mochten we zelf kiezen bij welke groep we aansloten. Ik besloot bij de sessie over ‘personaliseren van mbo-onderwijs’ te gaan zitten. “Wie heeft er een vraag naar aanleiding van mijn presentatie?” begon gastspreker Rob Trappel de sessie. Hij had zijn zin nog niet afgemaakt of er kwam al een boeiend gesprek op gang. Blijkbaar is dat de cocktail die ontstaat als je verschillende onderwijsmensen uit allerlei lagen bij elkaar zet.
De lustrumviering werd afgesloten met een netwerklunch in de museumtuin. Bijzonder was dat naast het onderdeel lunch – mijn broodje oude kaas met mosterd overtrof alle verwachtingen – ook het onderdeel netwerken geslaagd was. “Goed georganiseerd, een fijne mix tussen luisteren en doen én lekkere versnaperingen: de tijd vloog!” zo vatte één van de deelnemers waarmee ik in gesprek raakte, de dag samen. Ik knikte bevestigend en haalde vervolgens een kop koffie voor ons. Na deze dag verdienden we het wel om hier inactief en onderuitgezakt mee in het zonnetje te gaan zitten.
