Angelique Kees

Een kijkje in het dagboek van een onderwijskundige opdracht van Angelique
Context: Team van een opleiding aan een Hogeschool mag onder mijn begeleiding gaan onderzoeken wat en hoe ze hun curriculum willen vormgeven in de funderende fase voor de nabije toekomst.

Maandag 27 september 

6.15 uur : In de auto, op weg naar Zwolle waar ik vandaag met een stuurteam een verandertraject ga opstarten.

8.30 uur: Na een lange rit waarbij ik ontspannen geluisterd heb naar de radio maar vooral ook mijn gedachten heb laten gaan over welke vragen ik heb aan het stuurteam, waar ik nieuwsgierig naar ben en hoe het stuurteam er zelf in staat en naar het hele traject kijkt, kom ik uiteindelijk aan op de locatie. Eerst tijd voor een bakje koffie en daarna op zoek naar  een overlegruimte (en die zijn spaarzaam is de ervaring)

9.00 uur – 12.00 uur: Een enthousiaste groep afgevaardigden (stuurteam) van de opleiding aan de Hogeschool willen direct van start, ze hebben er zin in! (Mij is ingefluisterd bij aanvang van de opdracht dat we het proces rustig en gedegen moeten aanpakken. Neem de tijd om te onderzoeken: wat en welke koers willen we gaan varen met elkaar). Om het enthousiasme enigszins te koesteren en doelmatig en concreet aan het werk te gaan heb ik ter voorbereiding een aantal stellingen gedeeld waarop ze persoonlijk (zonder overleg) moeten reageren. Ze gaan los! Het levert direct daarna waardevolle gesprekken op waarop we doorwerken om zo te achterhalen wat ieders onderwijsinhoudelijke gedachten zijn. De tijd vliegt en we zijn tegen het eind van ons overleg (organisch) toegegroeid naar de voorbereiding voor de komende focusgroep-dag.

12.15 uur: Ik stap fluitend, met mijn notities onder de arm, naar buiten. De zon schijnt en met een voldaan gevoel stap ik in de auto.

12.30 – 14.30 uur: Met een hoofd vol inspiratie, tijd voor bezinning, zet ik mijn rit in naar huis. Dit is voor mij een waardevol moment als onderwijskundige om hetgeen er vanochtend gepasseerd is te ordenen. En wederom mijn gedachten erover te laten gaan.

In de tussenliggende periode van de eerste bijeenkomst en de tweede vinden er mailwisseling, telefonische gesprekken en Teams-overleggen plaats met de stuurgroep om de voorbereiding voor de volgende teambijeenkomst goed met elkaar af te stemmen. Ze verstaan mijn rol goed, want ze hebben al heel wat plannen gesmeed waar ik als critical friend, coach en begeleider op kan reageren. Ik hoef ze enkel nog wat te inspireren, suggesties te geven en ze vooral ook in hun kracht te laten staan.

Maandag 25 oktober

9.00 – 12.00 uur: De gezamenlijke aftrap met de focusgroep is een feit, ieder zit erbij vanuit intrinsieke motivatie en urgentiebesef. Tof!

Met een korte presentatie en vooral met een paar actieve werkvormen waarbij de professionele dialoog plaatsvindt, wordt in de ochtend een oriëntatie gedaan op wat we als team belangrijk vinden vanuit ‘de bedoeling’ van ons onderwijs gericht op waartoe we opleiden (Hoe leveren we de beste leerkrachten af en welk aandeel hebben wij daarin?)

Ondertussen leg ik mijn oor goed te luister, vul aan, vraag om opheldering, zorg dat de gesprekken doelgericht blijven en noteer het nodige op mijn schrijfblok.

Aan het eind van de bijeenkomst ronden we centraal af waarbij we de directeur hebben uitgenodigd voor een terugkoppeling van de ochtend. Cruciaal vinden we het brede draagvlak creëren waarbij we samen met MT dit traject aangaan. Naar ieders tevredenheid sluiten we de ochtend vol nieuwe energie af met een aantal concrete vervolgacties. Yes, het wordt nu nog meer werkelijkheid!

12.00 -12.30 uur: Als stuurgroep evalueren we de ochtend nog kort en maken nog wat gerichte afspraken.

Woensdag 27 oktober

10.00 -12.00 uur: Onder het genot van een kop thee buig ik me over alle input van afgelopen maandag. Ik ga alles ordenen en laat me vervolgens inspireren door wat er genoteerd staat. Mijn hoofd draait op volle toeren: titels van boeken, namen van experts en allerlei werkvormen komen voorbij. De opbrengst wordt vastgelegd en gedeeld met de stuurgroep zodat we een mooie basis hebben voor de volgende bijeenkomst.

Wat een heerlijke baan mag ik toch genieten!